Rechercher dans ce blog

Thursday, June 30, 2022

'Ik zag er als een berg tegenop om in mijn bikini rond te lopen' - Telegraaf.nl

Ik ben nog maar net onderweg als ik een groepje meiden van een jaar of achttien passeer. Type Victoria’s Secret-model, inclusief minuscule bikini. Ik weet dat ik nu oud klink, maar wat zijn die dingen tegenwoordig klein, hè? En zo hoog opgesneden! Ik vind het prachtig, maar zou niet durven bewegen uit angst voor een schaamlipgate. En hoe krijgen ze de boel eigenlijk zo perfect haarvrij, zonder bultjes?

Goed, ik dwaal af. Terwijl ik langs het groepje loop, zie ik verderop twee meiden staan die hen ook hebben opgemerkt. De twee zijn minder fancy gekleed en flink stevig gebouwd, maar minstens zo mooi als de andere meiden. Waarschijnlijk zou de meeste mensen niets aan hen opvallen, maar ik herken het gefriemel aan hun handdoek en de bijna bange blik in hun ogen direct. Precies zo stond ik jaren geleden in Lloret de Mar.

Steen in mijn maag

Een terrasje heb ik inmiddels gevonden en terwijl ik een glas ijskoud water achterover klok, denk terug aan mijn eerste en laatste ‘feestvakantie’. Ik was een jaar of zeventien en ging met een vriendin negen dagen naar Lloret de Mar om op het strand te bakken, lekker te eten en vooral om ‘s avonds helemaal los te gaan. Zo’n vakantie hoort er toch een beetje bij op die leeftijd.

Weken voor het zover was, had ik al een steen in mijn maag. Begrijp me niet verkeerd, ik had er enorm veel zin om tijd door te brengen met mijn vriendin, maar zag er tegelijkertijd als een berg tegenop om in mijn bikini rond te lopen en uit te gaan in jurkjes en korte broeken. Van de verhalen die ik had gehoord, zoende iedereen tijdens dat soort vakanties met iedereen. Maar wat als niemand mij wilde zoenen?

Geen aandacht trekken

De vakantie verliep niet zoals ik had verwacht. Mijn vriendin kreeg al op de tweede dag zo’n enorme heimwee dat ze er fysieke klachten door kreeg. ‘s Avonds de hort op en feesten tot de zon opkomt, ging hem daarom niet worden - wat me stiekem wel goed uitkwam. Naar het strand gaan, lukte vaak nog wel.

Ik deed er alles aan om het mezelf daar zo makkelijk mogelijk te maken. Zo overtuigde ik haar ervan dat het veel leuker was op het wat rustigere strand en wilde ik zo dicht mogelijk bij het water liggen. Zogenaamd omdat ik de zee dan goed kon horen, maar eigenlijk was het een truc om zo min mogelijk de aandacht te trekken als ik van en naar het water liep.

Vetrolletje meer of minder

Als ik terugdenk aan hoe ik vroeger in het leven stond - en vooral hoe ik naar mijzelf keek - baal ik als een stekker. Ik heb zoveel kansen laten liggen en leuke momenten laten verpesten door mijn onzekerheden. Praten erover deed ik niet, want ik schaamde me ook nog eens voor het feit dat ik me schaamde (vat jij ‘m nog?). Achteraf gezien zou ik willen dat ik toen wist wat ik nu weet: het maakt geen hol uit wat anderen van je vinden en je lijf is niet veel meer dan een omhulsel.

Bij mij ging om mijn gewicht, een ander is onzeker over pukkels, scheve tanden, overmatige haargroei, zweten of noem maar op... Werkelijk iedereen die je tegenkomt, heeft wel iets. En juist daarom heeft het geen enkel nut om er ook maar één dag door te laten verpesten. Wie je bent aan de binnenkant, is zoveel belangrijker dan hoe je eruit ziet aan de buitenkant. Die pukkels of vetrollen overleven we wel - je bent pas echt de lul als je een lelijke persoonlijkheid hebt.

Weer zeventien

De afgelopen jaren heb ik weleens gezegd dat ik weer zeventien zou willen zijn: geen verantwoordelijkheden, werken puur omdat ik het leuk vind en niet om de huur te kunnen betalen en nog meer dan genoeg tijd om volwassen te worden. Maar nu ik er eens goed over nadenk, zou ik mijn dertigjarige ik voor geen goud willen ruilen voor dat onzekere meisje van toen.

Vaak hebben we het alleen over de negatieve kanten van ouder worden, maar als ik dan één positief ding mag noemen, dan is het dat ik me ieder jaar zekerder voel over wie ik ben en hoe ik eruit zie. Met die gedachte in mijn hoofd maakte ik plannen voor mijn vrije avond in Chersonissos. Even goed losgaan op je negenentwintigste kan nog prima, toch? Ik heb wat in te halen.

Adblock test (Why?)


'Ik zag er als een berg tegenop om in mijn bikini rond te lopen' - Telegraaf.nl
Read More

No comments:

Post a Comment

Krijg de pokken, zou ik bijna willen roepen - Telegraaf.nl

[unable to retrieve full-text content] Krijg de pokken, zou ik bijna willen roepen    Telegraaf.nl Een 'individuele keuze' over v...