Online vergaderen, studeren of socializen: het is inmiddels heel normaal. Maar het is niet hetzelfde, blijkt uit onderzoek van de Yale University. Ons brein reageert heel anders op online en offline sociale interacties.
“Zullen we op kantoor afspreken of even via Zoom?” Het is sinds de coronapandemie heel gebruikelijk om afspraken online te organiseren. Het heeft namelijk vele voordelen: het scheelt reistijd, het kan even snel tussendoor en wanneer iemand door omstandigheden niet van huis weg kan, hoeft deze niets te missen. Toch werken inmiddels veel mensen weer (deels) op kantoor, omdat online toch niet helemaal hetzelfde is als elkaar in het echt zien. Onderzoekers van de Yale University hebben onderzocht waarom dat zo is.
Daarvoor lieten de onderzoekers vijftien proefpersonen zowel via Zoom als in levende lijven een kort, neutraal gesprekje houden van zo’n tien minuten. Terwijl de deelnemers praatten, hielden de wetenschappers de bloedstroom en de elektrische activiteit in de hersenen in de gaten. Daarbij letten ze vooral op de hersengebieden die sociale informatie verwerken, zoals gezichtsuitdrukkingen, oogcontact en lichaamstaal.
Live contact
Tijdens face-to-face gesprekken lichtten hersengebieden op die belangrijk zijn voor sociale cognitie. Deze hersendelen helpen ons om de gedachten, gevoelens en bedoelingen van anderen te begrijpen. Ook maakten de deelnemers meer en langer oogcontact, werden hun pupillen groter en liepen hun hersengolven meer gelijk met die van hun gesprekspartner. Dit betekent dat ze meer sociale signalen uitwisselden en op elkaar afstemden, en meer aandacht en betrokkenheid toonden.
Online contact
De deelnemers van de Zoom-gesprekken lieten een heel ander beeld zien. De activiteit in de sociale hersengebieden was veel lager. “Tijdens gesprekken in persoon zijn er meestal wat spontane interacties die heel natuurlijk onstaan en verlopen. Terwijl bij de online gesprekken die veel minder duidelijk waren, of zelfs afwezig”, vertelt Joy Hirsch, hoogleraar psychiatrie en neurowetenschappen aan de Yale University. Ook maakten de deelnemers minder en korter oogcontact, werden hun pupillen kleiner en liepen hun hersengolven minder synchroon met die van hun gesprekspartner. Dat suggereert dat online gezichten minder losmaken in het brein dan echte gezichten.
Minder verbinding
De onderzoekers vermoeden dat dit onder andere komt door de lagere kwaliteit en resolutie van de videobeelden. Zo zijn er soms vertragingen in de geluidsoverdracht die de timing en de intonatie van de spraak verstoren. Je kan via een camera moeilijk echt oogcontact maken waardoor je minder verbinding en vertrouwen voelt, en je ziet via een scherm maar een klein deel van de ander. Daardoor mis je allerlei andere visuele informatie en context. Lichaamstaal zoals een ontspannen houding bijvoorbeeld, waar je onbewust toch op let.
Online sociale interacties doen dus minder met ons brein dan offline sociale interacties, concluderen de onderzoekers. “Online hebben we dan ook niet dezelfde sociale ervaring als in het echt”, aldus Hirsch. Wat volgens haar aangeeft hoe belangrijk face-to-face contact is voor ons natuurlijke sociale gedrag. Dit betekent overigens niet dat online communicatie zinloos of schadelijk is, benadrukken de onderzoekers, maar wel dat het belangrijk is om te kijken naar de beperkingen en de verschillen. Hirsch: “We moeten ons ervan bewust zijn en proberen om – als de omstandigheden dat toelaten – meer persoonlijke interacties te hebben.”
Overigens zijn er nog meer minpunten aan online contact. Je wordt er sneller moe van, blijkt uit recent onderzoek van de Aalto University. Dat komt niet door de hoge werkdruk of doordat je toe bent aan koffie. Je wordt écht vermoeider van online-vergaderen dan wanneer je in het echt met je team in de vergaderruimte zit. Dat komt doordat je onderprikkeld bent. “Als de camera uit staat tijdens een meeting, komt de onderprikkeling extra opzetten. Daardoor verschuift de aandacht van de deelnemers naar andere zaken (multitasking), in een poging meer mentale stimulatie te ervaren en hun energieniveau op te krikken”, legde Niina Nurmi eerder aan Scientias.nl uit
Videobellen of in het echt afspreken: voor je brein zijn die twee echt anders - Scientias
Read More
No comments:
Post a Comment