
Vannacht lag Julie Hari (58) wakker. Zoals ze sinds februari dit jaar elke nacht eigenlijk wakker ligt. Door verdriet. Boosheid. Door al die vragen. Hoe kon dit gebeuren?
Julie uit Voorschoten had een kerngezonde dochter. Sharida. 39 jaar oud. Een goedlachse vrouw, trotse, alleenstaande moeder van drie kinderen. Ze hield van dansen, van familie. Sinds kort werkte ze in een hotel in Rockanje. Maar Sharida was ook onzeker. Over haar buik, haar billen.
Beïnvloed door vriendinnen
"Ze was eigenlijk altijd heel blij met haar figuur, maar ineens veranderde dat", vertelt Julie tegen RTL Nieuws. "Ik denk dat ze is beïnvloed door vriendinnen. En misschien ook wel door al die modellenfoto's die je op Instagram ziet."
Sharida was door een vriendin op het idee gebracht om een buikwandcorrectie te laten doen, en een Brazilian butt lift, waardoor je vollere billen krijgt met eigen (buik)vet. "Ze had niet veel geld, dus besloot het in het buitenland te laten doen. Ik was er niet blij mee, maar ze bleef maar volhouden dat het daar goedkoper was."
Bemiddelingsbureau
Begin dit jaar benadert Sharida daarom een Nederlands bureau dat bemiddelt tussen patiënten en buitenlandse cosmetische chirurgen. Danichy Nobbe, eigenaresse van dat bureau, staat haar te woord. "Ik zei dat ze het niet nodig had", vertelt Nobbe nu, "en we hadden in die tijd al niet heel goed contact met de arts waar we patiënten naartoe stuurden. Dus ik raadde het af."
Nobbe hoort niets meer van Sharida, dus ze denkt: die zal wel van gedachten zijn veranderd.
Ticket naar Turkije
Maar Sharida is een 'besluitvaardig type', zegt haar moeder. Op eigen houtje boekt ze begin dit jaar een ticket naar het Turkse Istanbul. Op weg naar een – in haar ogen – mooier lichaam.
Julie gaat met haar mee. "Ik kon haar niet tegenhouden en laat mijn kind niet alleen naar het buitenland gaan."
(Tekst loopt door onder het kader)
Heftige complicaties
Het Algemeen Dagblad sprak deze week patiënten die zijn geopereerd in het Turkse ziekenhuis. Ook zij hadden het over een gebrek aan hygiëne en heftige complicaties na de operatie.
De krant sprak ook de assistent van de arts in kwestie. "Het overlijden van Sharida heeft ons geschokt." Volgens de assistent is de hygiëne in het ziekenhuis prima. "Dit zijn operaties met een hoog risico, waarbij complicaties kunnen optreden." De arts en de assistent hebben de komende weken 'gewoon' nog afspraken met Nederlanders in de agenda staan.
Danichy Nobbe geeft desgevraagd aan dat ze haar bemiddelingsbureau is gestopt en niet meer samenwerkt met het ziekenhuis en de arts. Ze wil nu mensen waarschuwen: ga er niet meer heen.
22 februari wordt Sharida gecontroleerd op corona in het Turkse ziekenhuis, twee dagen later opereren de artsen haar. Ruim zes uur zijn ze bezig, volgens Julie. Ze treft daarna een versufte, lijkbleke dochter aan door de narcose en de morfine. Sharida heeft pijn, kan amper bewegen. In de dagen daarna verbetert haar situatie volgens Julie niet.
Wonden waren niet schoon
"De zorg was dramatisch slecht. Ik heb zelf haar bed moeten verschonen, haar urinezak moeten legen. Er lagen gewoon infuusnaalden open en bloot naast Sharida's bed. En die stank..." Julie is even stil. "Het is naar om te moeten zeggen over je eigen kind, maar ze stonk over haar hele lichaam. Die wonden waren niet schoon en ze had huidnecrose, haar weefsel stierf af omdat het niet goed verzorgd werd."
"En die artsen zeiden de hele tijd maar: 'It's normal, it's normal'. Echt, ik kan die woorden niet meer hóren."
Benauwd
Na een paar dagen krijgt Sharida het benauwd. Ze zweet over haar hele lichaam, ze krijgt amper adem, Julie maakt de knoopjes van haar ziekenhuisblouse open zodat ze meer lucht krijgt, maar het helpt niet. "Ze werd helemaal grijs. Ik zei: 'Ik ben bij je, volhouden'."
Sharida zegt nog: 'Ik hou van je, mama, zorg voor mijn kinderen'. Daarna valt ze weg. "Ik heb om hulp geschreeuwd. Pas na twintig minuten kwam er iemand."
(Tekst loopt door onder het kader)
Hoe gevaarlijk is het?
Buikwandcorrecties zijn 'geen gevaarlijke procedure', zegt Berend van der Lei, voormalig voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Esthetische Plastische Chirurgie en hoogleraar cosmetische plastische chirurgie aan het Universitair Medisch Centrum in Groningen. "Het wordt pas gevaarlijk als er ook een butt lift met lipofilling wordt uitgevoerd."
Daarbij wordt buikvet in de billen gespoten. "In de billen zitten verschillende bloedvaten. Als het vet te diep in een afvoerend bloedvat wordt gespoten, dan wordt dit vet afgevoerd naar de longen en komt uiteindelijk geen bloed meer in die longen; dit is een vetembolie. Een grote vetembolie in de longen overleeft een mens niet."
Het is vaker misgegaan, weet Van der Lei. In de tijd dat Kim Kardashian populair werd, werden er regelmatig butt lifts uitgevoerd, met dodelijke gevolgen, bijvoorbeeld in Amerika. "Het dringende, medische advies is nu ook: als je zo'n operatie uitvoert, doe het oppervlakkig en zorg dat je zeer ervaren bent op dit gebied."
Uren zijn ze met Sharida bezig, Julie moet wachten op de gang. Ze ziet haar dochter 's avonds terug in de koeling. Sharida is overleden.
"Een film. Ik geloofde het niet. Ik gelóófde het echt niet. Ik moest van alles regelen, veel bellen, en een paar dagen later zat ik in een vliegtuig waarin mijn dochter in een kist werd vervoerd. Hoe kón dat nou?!"
Slapeloze nachten
Ze gelooft het nu, een paar maanden later, nog steeds niet. Ze ligt 's nachts wakker, naar het plafond te staren, of ze troost haar kleinkinderen, waar Julie nu fulltime voor zorgt. "Ze zijn 12, 14 en 9. Ze missen hun moeder. Soms hoeven ze niet naar school en houd ik ze thuis, als het niet gaat."
(Tekst loopt door onder het kader)
Waarschuwing voor 'cosmetische reizen'
In elk land zijn goede en slechte artsen, stelt hoogleraar Berend van der Lei. "Het probleem is alleen dat het in landen zoals Turkije vaak zaken minder goed geregeld zijn. In Nederland krijg je intakegesprekken, wettelijke bedenktijd. Daar wordt in andere landen vaak aan voorbijgegaan."
Of de arts die Sharida heeft geopereerd strafbaar is, durft Van der Lei niet te zeggen. "Voor complicaties kan een arts niet gestraft worden, tenzij de arts verkeerd heeft gehandeld. Maar dat moet je kunnen aantonen. In Nederland was meteen een onderzoek ingesteld in het geval van Sharida. Maar in Turkije? Ik betwijfel het."
Catharina Meijer, cosmetisch arts en voorzitter van de Nederlandse Vereniging Cosmetische Geneeskunde, waarschuwt voor 'cosmetische reizen'. "We hebben weinig zicht op hoe het geregeld is in andere landen, en het is niet voor het eerst dat we horen dat er best heftige dingen gebeuren bij cosmetische ingrepen. Het komt ook relatief vaak in Turkije voor."
Ook bij de bemiddelingsbureaus heeft Meijer haar twijfels. "Ze hebben vaak geen medische kennis, voeren wel een consult uit en verwijzen dan een patiënt door – en dan óók nog eens naar het buitenland. Dat klinkt niet heel betrouwbaar."
Het verdriet is vers, zegt Julie. Wat ook vers is: de woede. "We hebben een overlijdensakte meegekregen: ze zou zijn overleden aan een longembolie. Wat het ook was: ik denk dat er fouten zijn gemaakt. Tijdens de operatie door die arts, en daarna, door de verpleging."
"Weet je wat ik wil? Ik wil een excuus. En dat niet alleen. Ik wil een onderzoek, ik wil dat die arts gestraft wordt en dat er een betere hygiëne en nazorg komen in dat ziekenhuis. Ik blijf mezelf maar afvragen: wat ging er mis? Hoe kon dit gebeuren?"
'Ik moet vechten'
Julie en haar zwager zijn nu aan het kijken of ze een advocaat in de arm kunnen nemen. Ze praten met journalisten, ze zoeken andere slachtoffers van deze arts, zoeken contact met het ziekenhuis, spraken met de dame van het bemiddelingsbureau.
"Ik ben nog niet aan het rouwen, nee joh, daar kom ik helemaal niet aan toe. Ik heb drie kinderen om voor te zorgen en ik moet vechten. Ik ben zo vreselijk boos. Mijn kleinkinderen hebben geen moeder meer. Alles is kapot, en dat had niet gehoeven."
Julies dochter Sharida (39) overlijdt na cosmetische ingreep in Turkije - RTL Nieuws
Read More
No comments:
Post a Comment